02 Victoria's Secret.

Rozdział dla Lexi Love.
Za pierwszego obsa.
♥

- Mam wybrać, którą chcę usłyszeć najpierw? - wcinam się Ludmile w słowo, na co ona potakuje. Zastanawiam się przez chwilę, denerwując tym blondynę do granic możliwości.

- Dobra, mam dość! - wrzeszczy wreszcie - zaczynam od złej.

Czekam w milczeniu. Ferro nabiera powietrza w płuca i powoli je wypuszcza. Przysuwa się bliżej mnie, spuszcza głowę, a jej burza blond loków natychmiast zasłania jej twarz. 

- No więc - zaczyna - wczoraj dowiedziałam się, że moja mama jest ciężko chora - zaczyna pochlipywać - i ja muszę jej pomóc, Violu ja jutro lecę do Włoch.

Ja wytrzeszczam oczy na tą informację, ale zaraz odzyskuję przytomność umysłu i wtulam Lusię w swoje ciało. Siedzimy w tej pozie dobre dziesięć minut, czekam aż mojej przyjaciółce ulży choć trochę. Współczuję jej, bardzo. Ferro ociera twarz z łez, które wydostały sie z jej pięknych, niebieskich oczu i wydmuchuje nos. Zostawia mnie na chwilę samą i idze do łazienki, zaraz wraca, już w nowym make-up'ie i kontynułuje już wiele radośniej.

- Ja muszę lecieć jak najprędzej wiem, że ty też masz swoje życie i swoje sprawy, ale nie gniewaj sie na mnie, dobrze? - zakańcza cichutko, spuszczając wzrok na jasne panele.

- Lu, ale o co ci chodzi? - pytam równie ściszonym głosem.

- Ja, yyy... - wzdycha i przegryza wargę - mam sesję do pewnego magazynu, no i potwierdziłam, że ktoś mnie zastąpi pod moją nieobecność.

- No okay, ale po co mi to mówisz? - pytam.

- No bo powiedziałam, że to ty mnie zastąpisz - mówi i wstaje gwałtownie, podchodzi do okna i podziwia krajobraz za oknem.

Mnie momentalnie zatkało, piję łyka herbaty i również się podnoszę, podchodzę do Lu.

- A mówiłaś coś o dwóch wiadomościach, złe już były, teraz czas na dobrą - zakomunikowałam z lekkim uśmieskiem.

- Hah, no widzisz - mojej psiapsiółce uśmiech się udziela - to właśnie była ta dobra wiadomość.

- Aaaa, teraz kumam, to pojechałaś sister. Nie martw się, leć do swojej mamy, pójdę na tą sesję z przyjemnością. - Mówie już radośnie.

Blondi, gdy tylko słyszy moje słowa, odwraca się i z impetem rzuca mi się na szyję.

Po czterech godzinach plotek z Luśką, postanawiam jechać do swojego apartamentu, który wynajęłam na długie dwa miesiące. Wychodzę na zewnątrz i zauważam, że jest już ciemno, dzwonię po taksówkę. Nie chcę wiedzieć jakie zbiry i zboczeńce kręcą się wieczorem po NY. Po kilkunastu minutach żółta taksówka zajeżdża pod dom Ferro. Wsiadam do pojazdu, podaję kierowcy adres i ruszamy. Po piętnastu minutach docieram do swojego tymczasowego lokum. Wyjmuję jeszcze z bagażnika moją walizkę i ruszam w stronę recepcji.


Docieram do swojego apartamentu chwilę po dwudzestej drugiej. Otwieram machoniowe drzwi i ruszam do środka. Mieszkanie jest duże i piękne. W salonie beż na ścianach świetnie współgra z ciemnobrazowymi meblami, łazienka jest w odcienach zieleni, a kuchnia ma wiele metrów kwadrtowych w kolorach brązu. Zaś moje ulubione pomieszczenie - sypialnia, jest chyba najpiękniejsze. Srebrne dodatki jak żyrandol, czy stolik, idealne pasują do biało-czarnego wystroju wnętrza. Po przeglądnięciu każdego kąta, rzucam się na wielkie łóżko. Nie lenię się jednak długo, bo zaraz wyciagam piżamę oraz kosmetyczkę i idę do łazienki. Po kąpieli szybko morzy mnie sen ,więc zasypiam w trybie now.


Budzę sie przez dzwoniący telefon. Nie mógł się wyładować myślę. Po chwili, gdy telefon nie przestaje grać, odgrzebuję się z miękkiej kołdry i wstaję. Okazuje się, że dzwoni mój manager - James. Jest to mój kochany braciszek, który zawsze mnie wspiera.

- Halo? - mówię z lekką chrypką.

- No, wstała księżniczka! Marsz do pracy lenichu! Słuchaj uważnie, na trzynastą masz przymiarki, na szesnastą trzydzieści wywiad do Cosmopolitana, a o dwudziestej bankiet u rodziców. Pamiętaj! - krzyczy wesoło do słuchawki.

- Tak, cześć, mi ciebie tez miło słyszeć - odpowiadam mu sarkastycznie, na co on tylko się śmieje i rozłącza.


Gotowa na nowy dzień, wychodzę tanecznym krokiem z apartamentu. Po drodze dzwonię jeszcze do firmy ochroniarskiej i pytam jak idą poszukiwania nowego ochroniarza dla mnie. Jak to ujmuje Ben - do przodu. Radośnie wsiadam do taksówki, mam dobry dzień, jadę pod wielki budynek. Pierwszy punkt mojej pracy: przymiarki.Siedzę już w poczekalni, bo mam jeszcze piętnaście minut czasu i przegladam jakies nudne ulotki. W korytarzu pojawia się Diana i woła mnie do garderoby. Gdy już jesteśmy w pomieszczeniu, zabieramy się do pracy. Mierzymy komplety bielizny, dodatki oraz robimy próbne makijaże. Po trzech godzinach wychodzę na kolejne spotkanie, w duchu myśląc, że życie aniołka Victoria's Secret nie jest łatwe.



Witajcie w 02 moje aniołki!
Poznaliście już plany Lu, rodzeństwo Castillo oraz pracę naszej głównej bohaterki.
I jak wrażenia?
Leona nadal nie ma, ale nie martwcie się w next już bedzie na 100%
To do next aniołeczki!

Melloniasta:*